بررسی میزان ایمنی واکسن بایوفیلم آئروموناس هیدروفیلا خوراکی و تزریقی در ماهی انگشت قد کپورمعمولی (Cyprinus carpio)

 علی­رغم مزیت­های فراوان واکسن­های خوراکی، به­دلیل تخریب آنتی ژنی در دستگاه گوارش ماهی، این واکسن­ها کارایی پایینی داشته و کاربرد چندانی در آبزی­پروری نیافته­اند. کیتین یک پلیمر طبیعی است که باکتری آئروموناس می­تواند فیلم زیستی (Biofilm) از آن ایجاد نماید که باعث مقاومت باکتری در برابر اسید معده و سیستم آنزیمی روده می­گردد. ابتدا واکسن بیوفیلم آئروموناس هیدروفیلا تولید گردید و سپس کارایی واکسن تجویز خوراکی و تزریقی آن در ماهی کپورمعمولی ارزیابی گردید. به­این منظور، 700 عدد ماهی کپور 14±46 گرمی، به 9 تیمار مساوی در سه تکرار به­صورتی تقسیم گردید که تیمار اول تا چهارم به­ترتیب با واکسن بایوفیلم، باکترین، کیتین+ محیط کشت و کیتین، به­روش خوراکی ایمن شدند، تیمار پنجم تا هشتم به­همین صورت به­روش تزریقی ایمن شدند، تیمار نهم بدون تجویز واکسن به­عنوان شاهد در نظر گرفته شد. ماهیان هر تیمار در روز 60 با غلظت مک فارلند  8 (CFU/mL109×2/4) LD50 باکتری آئروموناس هیدروفیلا تزریق گردیدند. میزان تلفات در مدت 10روز ثبت گردید و درصد بقای نسبی (RPS) هر تیمار مشخص گردید. نتایج حاصل نشان داد که بالاترین میزان RPS به­ترتیب مربوط به بایوفیلم تزریقی، بایوفیلم خوراکی و باکترین تزریقی بود که به­طور معنی­داری بالا­تر از سایر تیمار­ها بودند (0/05>P). در واکسن تزیقی RPS تحت تاثیر بایوفیلم قرار نگرفت و هر دو تیمار باکترین و بایوفیلم معنی­دار بودند (0/089=P)، هر چند در واکسن خوراکی RPS به­طور معنی داری تحت تاثیر بایوفیلم قرارگرفت و تیماربایوفیلم نسبت به بقیه تیمارها بازماندگی بیش­تری داشت (0/05>P).